designer-interview 101: Kim Crabeels
14.08.2013
De kleine zebra blogt niet alleen over de leukste producten maar interviewt vanaf nu ook de mama’s en papa’s achter hippe (kinder)merken. Vandaag een hartverwarmend gesprek met leerkracht Kim Crabeels, schrijfster van ‘Magnus kan niet slapen’, het eerste boek in een leuke nieuwe reeks voor kleuters. 
Naam: Kim CrabeelsLeeftijd: 32Kids: dochter Finn (bijna 6), dochter Lou (bijna 4) en zoon Magnus (1.5)Woonplaats: Kortrijk-Dutsel bij LeuvenSchrijft voor: LannooTe koop bij de kleine zebra sinds: juli 2013 Heb je een specifieke opleiding gevolgd? Ik heb Germaanse Talen gestudeerd. In die context volgde ik wel een cursus Jeugdliteratuur maar niet bewust met de bedoeling om zelf ooit kinderboeken te schrijven. Daarvoor moest ik eerst zelf kinderen krijgen, denk ik.Hoe kwam je bij het idee om zelf een boek te schrijven? Bij de komst van elke nieuwe baby breidde ook onze boekenkast zich uit. Mijn historische romans werden overmeesterd door stapels voorleesboeken. We kregen vele klassiekers cadeau - voor mij tot op dat moment nog onontgonnen terrein. Van sommige boeken was een hoek af: verhalen over mollen met drolletjes op hun hoofd, kindervretende krokodillen, vos en haas-verhalen vol knipogen en taalspelletjes. Die boeken lieten een nieuwe wereld voor me opengaan. Helaas kregen we ook minstens even veel pulp cadeau; boeken die kleuters te laag inschatten. Die teksten liepen ergerlijk stroef, het verhaal was te braaf of te betuttelend en het einde te moraliserend. Daarom begon ik tijdens het voorlezen de boeken dan maar zelf op te leuken. Tot groot plezier van de twee oudsten!Toen ik tijdens een examentoezicht op school vier uur lang stil moest zitten en zwijgen, kreeg ‘Magnus kan niet slapen’ vorm in mijn hoofd. Mijn zoontje, die Magnus heet, was toen net 5 maanden oud. De titel was dus uit het leven gegrepen.Hoeveel boeken mogen we nog verwachten in de Magnus-reeks? Hoeveel het er worden, staat niet vast. Maar de ideeën zijn voorlopig nog niet opgedroogd. Telkens komen mijlpalen uit het kleuterleven aan bod maar wel op een verrassende andere manier. Ik hoop voorleesboeken te maken waar kleuters avond na avond om vragen maar waar ook de voorlezers niet te gauw op uitgekeken zijn. Kortom, mijn eigen boeken met een hoek af.De eerstvolgende Magnus zou er begin 2014 moeten zijn: dat wordt een toiletverhaal. Ik kan al één ding verklappen: er komt een Lederhose in voor. En de rest… blijft geheim!Zijn er nog andere projecten op stapel? Heb je de schrijfkriebels nu echt te pakken? De ‘goesting’ is er zeker. De inspiratie ook. Nu nog de tijd vinden om al die projecten in mijn hoofd in het echt uit te werken. Er zijn natuurlijk een paar Magnussen in aantocht. Bij de boekvoorstelling van ‘Magnus kan niet slapen’ las ik Magnus voor aan een winkel vol kleuters. Met open mondjes volgden ze het verhaal én de live illustraties van Sebastiaan Van Doninck op groot scherm. Heerlijk! Ook dat werkte aanstekelijk. We krijgen nu regelmatig de vraag of we dat nog eens zouden willen overdoen. De Magnusreeks is een pleidooi voor voorlezen. Dus natuurlijk doen we dat met veel plezier.
(foto's Jelle Goossens)Naast de vrolijke Magnusreeks werk ik ook aan een paar troostverhalen; pleisterboeken noem ik ze. Wanneer mijn kleuters thuiskomen met moeilijke vragen – bijboorbeeld over verliezen, scheiden, pesten- wil ik dat opvangen, daar iets mee doen.En ten slotte zijn er plannen voor een jeugdboek (11+). Het kriebelt met andere woorden behoorlijk!Is het personage Magnus een afspiegeling van je eigen zoon Magnus ? Waar haalde je nog inspiratie? De gelijkenis tussen het Magnus, het personage en Magnus, de jongen is treffend. Maar dat is puur toeval. Illustrator Sebastiaan Van Doninck had mijn Magnus nooit gezien toen hij begon te schetsen. Toen ik hem later een foto toonde, gaf hij het figuurtje wel wat extra krulletjes. Dat heeft de echte ook. Voor mij is dat natuurlijk hartverwarmend. De beide Magnussen zijn ook pittig, grappig, een beetje gek en heel erg onvoorspelbaar. Maar ook dat is toeval. De Magnus-reeks gaat helemaal niet over mijn gezin. Al haal ik daar wel heel wat inspiratie uit. Ik verzamel grappige uitspraken en anekdotes in een ouderwets schriftje. Vroeg of laat passeren die mogelijk de revue.Hoe verloopt het proces van het schrijven? Werk je met de inspiratie van het moment?Ik denk erg associatief. Voor de doorsnee ‘grote mens’ lijkt het soms of ik van de hak op de tak spring. Maar voor een kind is zo’n gedachtegang heel normaal. Het mag natuurlijk niet té zijn. De ongeordende stroom die in dat schriftje terechtkomt, moet wel ergens gekanaliseerd worden. En dat is werken.Waren jouw kinderen het testpubliek voor je verhaal?Absoluut. Zodra ik een paar tekstblokken had, testte ik die op hen uit. Als ze de volgende avonden zeurden om het vervolg wist ik dat het verhaal goed zat. Het verjaardagsfeestje van de zussen was ook dankbaar in dat opzicht.Je bent leerkracht. Hoe reageerden je leerlingen op je schrijfdebuut? Heel enthousiast eigenlijk. Af en toe bleef er zo’n 16-17-jarige staan treuzelen na de les om me te vertellen dat hij ‘Magnus kan niet slapen’ voor kleine broer of zus had gekocht en dat hij het boek al een paar keer had voorgelezen. Anderen legden me hun eigen teksten of illustraties voor. Een enkeling complimenteerde me ook uitvoerig onderaan zijn examenkopij. Stroop aan de baard voor extra punten! Welke andere kinderboekenschrijvers/illustratoren vind je leuk?Hier moet ik eerst nog een keer Sebastiaan Van Doninck vermelden, de illustrator van Magnus (en van heel wat ander moois). Zijn werk is zo veelzijdig en gelaagd. De illustraties zijn fris, bont en ook verrassend anders. Niemand had Magnus beter in beeld kunnen brengen dan hij.Verder ben ik ook een grote Vos en Haas-fan en heb ik dus veel bewondering voor Sylvia Vanden Heede en Thé Tjong-Khing. Andere favorieten: Mattias De Leeuw, Kaatje Vermeire, Anton Van Hertbruggen, Klaas Verplancke, Tom Schamp, Wolf Erlbruch, Ingrid Godon, Sabien Clement, Carll Cneut, Max Velthuijs, Sieb Posthuma, Marjet Huiberts, Benjamin Lacombe, ... En Pépé Smit, die ik pas ontdekte.Waar droom je nog van?Dat het publiek net zo veel plezier beleeft aan Magnus en wat er nog komt als ik. Want ik wil dit heel graag blijven doen.
Naam: Kim CrabeelsLeeftijd: 32Kids: dochter Finn (bijna 6), dochter Lou (bijna 4) en zoon Magnus (1.5)Woonplaats: Kortrijk-Dutsel bij LeuvenSchrijft voor: LannooTe koop bij de kleine zebra sinds: juli 2013 Heb je een specifieke opleiding gevolgd? Ik heb Germaanse Talen gestudeerd. In die context volgde ik wel een cursus Jeugdliteratuur maar niet bewust met de bedoeling om zelf ooit kinderboeken te schrijven. Daarvoor moest ik eerst zelf kinderen krijgen, denk ik.Hoe kwam je bij het idee om zelf een boek te schrijven? Bij de komst van elke nieuwe baby breidde ook onze boekenkast zich uit. Mijn historische romans werden overmeesterd door stapels voorleesboeken. We kregen vele klassiekers cadeau - voor mij tot op dat moment nog onontgonnen terrein. Van sommige boeken was een hoek af: verhalen over mollen met drolletjes op hun hoofd, kindervretende krokodillen, vos en haas-verhalen vol knipogen en taalspelletjes. Die boeken lieten een nieuwe wereld voor me opengaan. Helaas kregen we ook minstens even veel pulp cadeau; boeken die kleuters te laag inschatten. Die teksten liepen ergerlijk stroef, het verhaal was te braaf of te betuttelend en het einde te moraliserend. Daarom begon ik tijdens het voorlezen de boeken dan maar zelf op te leuken. Tot groot plezier van de twee oudsten!Toen ik tijdens een examentoezicht op school vier uur lang stil moest zitten en zwijgen, kreeg ‘Magnus kan niet slapen’ vorm in mijn hoofd. Mijn zoontje, die Magnus heet, was toen net 5 maanden oud. De titel was dus uit het leven gegrepen.Hoeveel boeken mogen we nog verwachten in de Magnus-reeks? Hoeveel het er worden, staat niet vast. Maar de ideeën zijn voorlopig nog niet opgedroogd. Telkens komen mijlpalen uit het kleuterleven aan bod maar wel op een verrassende andere manier. Ik hoop voorleesboeken te maken waar kleuters avond na avond om vragen maar waar ook de voorlezers niet te gauw op uitgekeken zijn. Kortom, mijn eigen boeken met een hoek af.De eerstvolgende Magnus zou er begin 2014 moeten zijn: dat wordt een toiletverhaal. Ik kan al één ding verklappen: er komt een Lederhose in voor. En de rest… blijft geheim!Zijn er nog andere projecten op stapel? Heb je de schrijfkriebels nu echt te pakken? De ‘goesting’ is er zeker. De inspiratie ook. Nu nog de tijd vinden om al die projecten in mijn hoofd in het echt uit te werken. Er zijn natuurlijk een paar Magnussen in aantocht. Bij de boekvoorstelling van ‘Magnus kan niet slapen’ las ik Magnus voor aan een winkel vol kleuters. Met open mondjes volgden ze het verhaal én de live illustraties van Sebastiaan Van Doninck op groot scherm. Heerlijk! Ook dat werkte aanstekelijk. We krijgen nu regelmatig de vraag of we dat nog eens zouden willen overdoen. De Magnusreeks is een pleidooi voor voorlezen. Dus natuurlijk doen we dat met veel plezier.(foto's Jelle Goossens)Naast de vrolijke Magnusreeks werk ik ook aan een paar troostverhalen; pleisterboeken noem ik ze. Wanneer mijn kleuters thuiskomen met moeilijke vragen – bijboorbeeld over verliezen, scheiden, pesten- wil ik dat opvangen, daar iets mee doen.En ten slotte zijn er plannen voor een jeugdboek (11+). Het kriebelt met andere woorden behoorlijk!Is het personage Magnus een afspiegeling van je eigen zoon Magnus ? Waar haalde je nog inspiratie? De gelijkenis tussen het Magnus, het personage en Magnus, de jongen is treffend. Maar dat is puur toeval. Illustrator Sebastiaan Van Doninck had mijn Magnus nooit gezien toen hij begon te schetsen. Toen ik hem later een foto toonde, gaf hij het figuurtje wel wat extra krulletjes. Dat heeft de echte ook. Voor mij is dat natuurlijk hartverwarmend. De beide Magnussen zijn ook pittig, grappig, een beetje gek en heel erg onvoorspelbaar. Maar ook dat is toeval. De Magnus-reeks gaat helemaal niet over mijn gezin. Al haal ik daar wel heel wat inspiratie uit. Ik verzamel grappige uitspraken en anekdotes in een ouderwets schriftje. Vroeg of laat passeren die mogelijk de revue.Hoe verloopt het proces van het schrijven? Werk je met de inspiratie van het moment?Ik denk erg associatief. Voor de doorsnee ‘grote mens’ lijkt het soms of ik van de hak op de tak spring. Maar voor een kind is zo’n gedachtegang heel normaal. Het mag natuurlijk niet té zijn. De ongeordende stroom die in dat schriftje terechtkomt, moet wel ergens gekanaliseerd worden. En dat is werken.Waren jouw kinderen het testpubliek voor je verhaal?Absoluut. Zodra ik een paar tekstblokken had, testte ik die op hen uit. Als ze de volgende avonden zeurden om het vervolg wist ik dat het verhaal goed zat. Het verjaardagsfeestje van de zussen was ook dankbaar in dat opzicht.Je bent leerkracht. Hoe reageerden je leerlingen op je schrijfdebuut? Heel enthousiast eigenlijk. Af en toe bleef er zo’n 16-17-jarige staan treuzelen na de les om me te vertellen dat hij ‘Magnus kan niet slapen’ voor kleine broer of zus had gekocht en dat hij het boek al een paar keer had voorgelezen. Anderen legden me hun eigen teksten of illustraties voor. Een enkeling complimenteerde me ook uitvoerig onderaan zijn examenkopij. Stroop aan de baard voor extra punten! Welke andere kinderboekenschrijvers/illustratoren vind je leuk?Hier moet ik eerst nog een keer Sebastiaan Van Doninck vermelden, de illustrator van Magnus (en van heel wat ander moois). Zijn werk is zo veelzijdig en gelaagd. De illustraties zijn fris, bont en ook verrassend anders. Niemand had Magnus beter in beeld kunnen brengen dan hij.Verder ben ik ook een grote Vos en Haas-fan en heb ik dus veel bewondering voor Sylvia Vanden Heede en Thé Tjong-Khing. Andere favorieten: Mattias De Leeuw, Kaatje Vermeire, Anton Van Hertbruggen, Klaas Verplancke, Tom Schamp, Wolf Erlbruch, Ingrid Godon, Sabien Clement, Carll Cneut, Max Velthuijs, Sieb Posthuma, Marjet Huiberts, Benjamin Lacombe, ... En Pépé Smit, die ik pas ontdekte.Waar droom je nog van?Dat het publiek net zo veel plezier beleeft aan Magnus en wat er nog komt als ik. Want ik wil dit heel graag blijven doen.
